14 maja 2024 r. w Olsztynie podczas kolejnego spotkania Klubu
Powieści
Kryminalnych omawiano kryminał Marka Krajewskiego: "Ostra" oraz literaturę faktu: "Sekcja zwłok. True crime - historie z prosektorium" Vincenta Di Maio i Rona Franscella.
Oto
kilka recenzji, które napisali członkowie Klubu - stworzonego przy
Wypożyczalni Głównej Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie:
Ponieważ nie dotknął mnie, jak do tej pory, czar historycznych kryminałów
pana Krajewskiego to chyba mogę w miarę obiektywnie podejść do jego najnowszej
współczesnej książki. Chociaż... była już próba pisania współczesnych opowieści
kryminalnych na spółkę z Mariuszem Czubajem i była to próba, moim zdaniem,
bardzo udana. Z "Ostrą" wyszło średnio. Spory chaos, mnogość wątków i
bohaterów, nowe fakty, często sprzed lat, wyciągane jak przez magika z pudełka
po czekoladkach po to, by zmienić bieg rzeczy i jeszcze raz przemielić
przemyślenia czytelnika. Na dodatek międzynarodowe gangi od Kremla po Holandię,
SB i hackerskie organizacje. Brawurowo, ale jak dla mnie za dużo grzybów w tym
barszczu... Zamiast porządnego kryminału otrzymaliśmy sensacyjny thriller, w
którym na dodatek główni detektywi i ich przeszłość grają główne role, a to
jest chwyt którego nie lubię.
WIESŁAW
Jest to pierwsza książka Marka Krajewskiego we współczesnej
odsłonie. Nie jest to klasyczny kryminał. Na początku książki panuje chaos. Nie
wiadomo za bardzo kto jest kim. Wolałam wcześniejsze kryminały tego autora.
EWA
Zapowiadała
się bardzo dobrze i było ok, ale trochę mnie zawiodła końcówka. Miałam
wrażenie, że wszystko zostało rozwiązane szybko, "na odpierdziel"
(może spowodował to sposób przekazania informacji w epilogu?). Podobały mi się
kobiece bohaterki (nie we wszystkim, ale biorąc pod uwagę, że autorem jest
mężczyzna, nie wyszła z tego karykatura "silnej, niezależnej
kobiety"). Podsumowując: nie arcydzieło, ale przyjemna lektura.
OLGA
Wrażenie,
które zostaje po przeczytaniu tej książki to „zło czai się wszędzie”. Nie ma znaczenia czy ludzie są
dobrze ubrani, a ich stałym miejscem są piękne wnętrza. Zło dotyczy też „biednych
żyjących w brzydkich, patologicznych miejscach”. Zastanawiające jest tylko to
dlaczego zło dominuje, a dobro wydaje się nudne. Bohaterowie przez autora są
potraktowani równorzędnie - każdemu z nich poświęca sporo czasu czyniąc lekki
chaos. Nie zostanę fanką tej książki.
KRYSTYNA
Przez początkowe rozdziały ostatniej książki Marka
Krajewskiego pt. "Ostra" trzeba po prostu przebrnąć. Autor wprowadza wielu nowych bohaterów, przedstawia ich z
imienia i nazwiska, dodaje informacje o wzajemnych relacjach i szczegóły z ich
życia. W pewnej chwili pomogłam sobie robieniem notatek (kilkadziesiąt nowych
postaci na pierwszych 100 stronach !!!). Potem, w kolejnych rozdziałach, kryminalne wątki
nabierają tempa, rozwijają się na wielu płaszczyznach, a akcja trzyma w
napięciu do ostatniej strony. Mimo "trudnego" początku, przeczytałam
z przyjemnością.
EWA
Po
wielu latach miałam okazję wrócić do twórczości Marka Krajewskiego. Muszę
przyznać, że kryminały w stylu retro bardziej przypadły mi do gustu.
Głównymi
bohaterkami "Ostrej" są dwie przyjaciółki - mecenas Małgorzata
Drewnowska oraz była policjantka, aktualnie detektyw - Ewa Skoczek. Współpracują,
aby wyjaśnić sprawę śmierci podczas pożaru składowiska opon. Jak się okazuje
sprawa ma sporo wątków biznesowych oraz politycznych i nasze bohaterki muszę
stawić czoła różnym układom.
Książka
jest dobrze napisana, ale ilość wątków i bohaterów była dla mnie osobiście zbyt
duża. Czyta się dobrze, ale jednak wcześniejsze publikacje były wg mnie lepsze.
ANNA
Tytuł raczej zniechęcający (i odbiegający od oryginału), gdyby nie
polecenie KPK pewnie bym tej książki do ręki nie wziął. A tu miła niespodzianka
- kilkanaście historii kryminalnych z punktu widzenia znanego patologa
sądowego, historii w których kluczowym aspektem dla rozwiązania zagadki
kryminalnej była właśnie sekcja zwłok. I czyta się to świetnie! Autor wciąga
nas w świat patologii w taki sposób, że nie odrzuca nas opis zwłok, krwi,
poranionego czy wręcz nadgryzionego ciała. A że zagadki nie są trywialne, to
mamy tu jeszcze rozważania o wymiarze sprawiedliwości, który nie zawsze potrafi
dobrze ocenić fakty i dowody, i zdarza się że wydaje wątpliwe wyroki. Wszystkie
historie są prawdziwe, niektóre (L.H. Oswald, Phil Spector a nawet Vincent Van
Gogh!) bardzo znane, a mimo to czytamy je jak opowiadania kryminalne napisane
przez dobrych autorów. Szkoda, że w księgarniach to raczej nie będzie się
sprzedawało...
WIESŁAW
Interesująca
książka, opowiadająca w dziesięciu osobnych rozdziałach historie zmarłych,
które bez pracy patologów sądowych zostałyby pogrzebane na zawsze. Historie te
opowiada doktor Vincent di Maio wraz z pisarzem Ronem Franscellem. Dzięki
autorom tej książki poznajemy świat coronerów, przysięgłych, świadków i sędziów
pracujących w Ameryce.
EWA
Tej
książce moim zdaniem do True crime daleko. W zasadzie to zbiór co
ciekawszych spraw z zawodowego życia dr di Maio (część z nich była ciekawa i za
to daje 2/5). Dr di Maio był zdecydowanie jednym z najlepszych patologów
sądowych, którzy chodzili po tej ziemi. Świadectwem tego jest jego wspaniała
kariera i dorobek naukowy. Z tym raczej nikt się nie będzie spierał. Tylko
dlaczego przez całą lekturę książki miałam wrażenie, że jest jeden podział:
geniusz di Maio - reszta idioci? Za dużo tutaj przechwałek i samozadowolenia...
Czułam przez to jakąś taką niechęć do autora, pomimo szacunku do jego wiedzy. Z
ciekawszych aspektów (może też bardziej frustrujących) książka obnaża
niedoskonałość, wręcz ułomność amerykańskiego systemu sprawiedliwości.
Książka
jest jakieś 70 stron za długa - czy w literaturze true crime jest
miejsce na 30-stronicową autobiografię autora? Moim zdaniem niekoniecznie. Nie
odczuwałam takiej satysfakcji, jakiej się spodziewałam po lekturze tej książki.
Jestem wręcz zawiedziona. Generalnie nie polecam.
OLGA
Książka
zaintrygowała mnie swoim tempem, budowaniem napięcia i "po
amerykańsku" , w większości wypadków" źródło zła zostaje odkryte a
sprawcy ukarani. Nie będąc w żaden sposób
związana z tą dziedziną nauki opis badań, zadawane pytanie czy wysnuwane
wnioski były dla mnie fascynujące. Na
zakończenie ten wielki znak zapytania wynikający z opowieści o van Goghu. Wątek
osobistych wspomnień nie zrobił na mnie żadnego wrażenia. Zapomniałam....
KRYSTYNA
"Sekcja zwłok - historie z prosektorium"
to osobliwa biografia współautora książki - Vincenta di Maio, lekarza -
specjalisty patologa. Na kanwie swojego życia wspomina najciekawsze śledztwa, w
których praca patologa odegrała szczególną rolę w ich wyjaśnianiu, a wszystko
to bez zbędnych emocji i z wielkim szacunkiem do zmarłych. Lektura nie jest
łatwa, lecz obowiązkowa dla zainteresowanych przebiegiem pracy w prosektorium i
niezwykłą rolą drobnych nawet szczegółów dla wyjaśnienia kryminalnych zagadek.
EWA
"Sekcja
zwłok. True crime. Historie z prosektorium" autorstwa Rona Franscella i
Vincenta Di Maio to książka opowiadająca historie głośnych spraw, w które jako
lekarz sądowy zaangażowany był Vincent Di Maio lub jego ojciec. Poznajemy m.in.
historię znanego producenta muzycznego Phil'a Spector'a, który został uznany za
winnego zabójstwa Lany Clarkson, choć wiele wskazywało, że ofiara sama targnęła
się na swoje życie. Dowiadujemy się również co wspólnego z okultyzmem miała
słynna „trójka z West Memphis", pada też pytanie czy Vincent van Gogh
popełnił samobójstwo. Książka zawiera sporo wątków autobiograficznych, co część
czytelników może zniechęcić lub odebrać jako formę autopromocji.
Ciekawa
pozycja, która pokazuje, że wymiar sprawiedliwości nie zawsze radzi sobie z
najbardziej skomplikowanymi kryminalnymi przypadkami, a dowody zbrodni często
podlegają błędnej ocenie lub manipulacji.
ANNA
Następne spotkanie planujemy już po wakacjach - jak zwykle w "kryminalny wtorek" - 17 września ;)
Wówczas omawiać będziemy kryminały: „Kod 612: Kto zabił Małego Księcia” Michela
Bussiego, „Kobieta z kabiny 10” Ruth
Ware, „Kobieta z biblioteki” Gentill Surali oraz "Źródło" Jędrzeja Pasierskiego.
Pozdrawiamy wszystkich cieplutko i życzymy dobrego wypoczynku w ten letni czas - oczywiście przy dobrym kryminale !!!
Moderatorki KPK: Anna i Izabella.
